Sociale settingen, dat vind Noor heel ingewikkeld, vertelt ze me de tweede keer dat ik haar ontmoet.
Ze zit in een leeftijd dat vriendinnen en klasgenoten uitgaan en alcohol drinken. Steeds krijgt ze de vraag om mee te gaan, maar Noor weet niet hoe ze zich dan moet gedragen dus zegt ze maar dat ze niet kan. Ze wil namelijk niet drinken of uitbundig doen, maar eigenlijk wil ze ook van de smoesjes af omdat ze daar last van heeft.
We zoomen even dieper in op wat er gebeurt tijdens ‘uitgaan’.
Noor vertelt dat ze zich onzeker voelt, ze klapt dicht als ze in een groep is en de stemmen in haar hoofd zeggen voortdurend; ‘ik ben stom, ik ben lelijk, ik hoor er niet bij omdat ik niet drink, ik ben niet zoals zij etc.’. De stemmen van Noor krijgen zoveel aandacht dat ze ongestoord door kunnen gaan. Net zolang totdat Noor alles gelooft wat ze zelf creëert in haar hoofd.
Eigenlijk is Noor heel sterk. Het gaat tegen haar gevoel in om mee te lopen en dus ook maar te drinken en haar best te doen om er bij te horen. Het klopt niet voor haar, 'het is niet echt wat ze doen', zegt ze.
Tijdens de puberteit zijn jongeren aan het ontdekken wie ze zijn en waar ze bij willen horen. Sommige jongeren weten al heel vroeg wie ze zijn en daar is Noor er één van. Noor weet wat ze wil in haar leven en voelt waar haar grens ligt. Maar omdat ze denkt dat zij hier een uitzondering in is, is ze constant in gevecht met haarzelf.
Zou Noor, in dit geval, mee uit kunnen gaan, zonder alcohol te drinken en heel uitbundig te doen en toch een leuke avond hebben? Ik denk het wel. Ergens trekt het uitgaan namelijk wel, maar dan op haar eigen voorwaarde. We bespreken dit tijdens een sessie en Noor neemt het besluit om het datzelfde weekend in praktijk te brengen.
Als ze week later komt vertelt ze enthousiast dat ze uit is geweest. Ze was zelfs tot het einde gebleven. Ze had niet gedronken, ze had vooral gekeken naar hoe iedereen dansten en zich gedroeg en dat vond ze grappig om mee te maken. Omdat Noor heel dicht bij haarzelf bleef, deed wat klopte voor haar en duidelijk haar eigenlijk grenzen bewaakte, vroeg niemand waarom ze geen alcohol dronk. Zij werd geaccepteerd omdat zij zichzelf accepteerde en daar hebben zelf pubers een neus voor. Een mooie les voor haar (en stiekem ook voor heel veel andere mensen); doe wat klopt voor jou en straal dat uit. Blijf altijd dichtbij jezelf.